โตไปไม่เอาไหนเพราะวางเป้าหมายไม่เป็น

คุณพ่อคุณแม่อาจคิดว่าการตั้งเป้าหมายเป็นเรื่องยากสำหรับลูก แต่ความจริงแล้วการตั้งเป้าหมายสามารถฝึกลูกได้ตั้งแต่เล็ก เริ่มจากเป้าหมายง่ายๆ ในกิจวัตรประจำวันของลูก เช่น ฝึกลูกเก็บที่นอนเอง (พับผ้าห่ม ดึงผ้าปูที่นอนให้ตึง) ให้เขาได้ทำเอง (ไม่ต้องเรียบร้อยมากก็ได้ แต่ให้เขารู้สึกได้ทำเต็มที่)

เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็จริง แต่พอทำได้ ลูกจะรู้สึกมั่นใจในตัวเองทุกวัน และเป็นธรรมชาติที่เขาอยากจะทำเรื่องที่ยากกว่านี้อีกเรื่อยๆ เป็นเหมือนความท้าทายเล็กๆ ของเขา คือเกิด self esteem ในตัวเอง

หรืออาจลองตั้งเป้าหมายในเชิงแข่งขัน (เหมือนแข่งกับคนอื่น แต่ความจริงเราสอนให้ลูกให้ค่ากับการแข่งกับตัวเองมากกว่า)

เช่น ลูกอยากลงแข่งวิ่งในงานกีฬาสีโรงเรียน ก็ต้องให้กำลังใจเขา และฝึกให้ลูกหมั่นฝึกซ้อมหลังกลับจากโรงเรียน 

แต่อย่ากดดันว่า ‘ต้องชนะให้ได้’ สอนให้ลูกเข้าใจว่าที่สำคัญที่สุดคือ “ความพยายาม” ไปสู่เป้าหมาย หมั่นฝึกซ้อมให้เต็มที่มากกว่า ผลลัพธ์จะแพ้หรือชนะก็ไม่เป็นไร

ชื่นชมเขาที่มีความพยายามและตั้งใจฝึกซ้อมทุกครั้ง เท่านี้ก็เป็นการฝึกให้ลูกมี EF รู้จักตั้งเป้าหมาย ไม่เครียดหรือกดดันเกินไป ได้สร้างทั้ง EQ และ self esteem ด้วย

ป๋องแป๋ง ชุดหนูทำได้

นิทานภาพคำกลอนชุดนี้ ฝึกลูกให้มีน้ำใจนักกีฬารู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย แก้ปัญหาลูกท้อง่าย ไม่มีความอดทน ตื่นกลัว ไม่มั่นใจในตนเอง ไม่กล้าเรียนรู้ลองทำสิ่งใหม่